أحسن الحسنی

✍دشمن درون…

🔹اگر دشمن در درونت است و تو بیرون را لعن می‌کنی، به خطا رفته‌ای. تا وقتی این خطا را می‌کنی، این آتشبار مرتب بر تو می‌بارد؛ مگر این که موضع آتش را کشف کنی که از کجا می‌آید، همانجا را بکوبی.

می‌گوید: این رفیق تو نیست که تو را خوار یا معتاد می‌کند؛ چیزهایی در درون تو هست که زمینه‌ی رفاقت تو با چنین فردی است؛ و از اینجاست که ضربه می‌خوری و آسیب می‌بینی.

یعنی محور دوست‌های بیرونی انسان، ریشه‌های اخلاقی درون انسان است و دوستان داخلیِ وجود انسان هستند که زمینه‌ی دوستی‌های بیرون را فراهم می‌کنند. من با یک سلسله صفات و اخلاق و عادات دوست شده‌ام. اینها زمینه‌ای است برای این که من به ردیف آنها و بر طبق آنها هم نشین انتخاب کنم؛ یعنی من هم با همه کس توافق اخلاقی پیدا نمی‌کنم. با کسی جوش می‌خورم که گم شده‌ی خود را در او می‌بینم. وقتی من نمونه‌های آن چه می‌پسندم در شخص دیدم، او را می‌پسندم و با او معاشرت می‌کنم. بعد افساد من مزید می‌شود. یعنی دقیقاً این است که اگر فسادی درون من باشد، طبق آن انتخاب رفیق می‌کنم، و بعد با پیدا شدن این رفیق، فساد درونی من موضع پیدا می‌کند و شعله می‌کشد.

▪️آیت الله حائری شیرازی رحمة الله علیه